Σα βγεις στον πηγαιμό για την Ιθάκη,
να εύχεσαι νάναι μακρύς ο δρόμος,
γεμάτος περιπέτειες, γεμάτος γνώσεις.
Τους Λαιστρυγόνας και τους Κύκλωπας,
τον θυμωμένο Ποσειδώνα μη φοβάσαι,
τέτοια στον δρόμο σου ποτέ σου δεν θα βρεις,
αν μεν’ η σκέψις σου υψηλή, αν εκλεκτή
συγκίνησις το πνεύμα και το σώμα σου αγγίζει.
Τους Λαιστρυγόνας και τους Κύκλωπας,
τον άγριο Ποσειδώνα δεν θα συναντήσεις,
αν δεν τους κουβανείς μες στην ψυχή σου,
αν η ψυχή σου δεν τους στήνει εμπρός σου.
Να εύχεσαι νάναι μακρύς ο δρόμος.
Πολλά τα καλοκαιρινά πρωϊά να είναι
που με τι ευχαρίστησι, με τι χαρά
θα μπαίνεις σε λιμένας πρωτοειδωμένους,
να σταματήσεις σ’ εμπορεία Φοινικικά,
και τες καλές πραγμάτειες ν’ αποκτήσεις,
σεντέφια και κοράλλια, κεχριμπάρια κ’ έβενους,
και ηδονικά μυρωδικά κάθε λογής,
όσο μπορείς πιο άφθονα ηδονικά μυρωδικά,
σε πόλεις Αιγυπτιακές πολλές να πας,
να μάθεις και να μάθεις απ’ τους σπουδασμένους.
Πάντα στον νου σου νάχεις την Ιθάκη.
Το φθάσιμον εκεί ειν’ ο προορισμός σου.
Αλλά μη βιάζεις το ταξείδι διόλου.
Καλλίτερα χρόνια πολλά να διαρκέσει
και γέρος πια ν’ αράξεις στο νησί,
πλούσιος με όσα κέρδισες στο δρόμο,
μη προσδοκώντας πλούτη να σε δώσει η Ιθάκη.
Η Ιθάκη σ’έδωσε τ’ ωραίο ταξείδι.
Χωρίς αυτήν δεν θάβγαινες στον δρόμο.
Άλλα δεν έχει να σε δώσει πια.
Κι αν πτωχική την βρεις, η Ιθάκη δε σε γέλασε.
Έτσι σοφός που έγινες, με τόση πείρα,
ήδη θα το κατάλαβες οι Ιθάκες τι σημαίνουν.
Όταν το σώμα θα στεγνώνει από αίμα
κι ούτε η μνήμη ενός φιλιού πάνω στο δέρμα,
τότε θα πω ένα ποίημα του Καβάφη-
καμία γόμα την Ιθάκη δεν ξεβάφει.
-Τους Λαιστρυγόνες και τους Κύκλωπες φοβάσαι
αν με το θάνατο παρέα δεν κοιμάσαι.
Κι όσοι κατάλαβαν οι Ιθάκες τι σημαίνουν
κάτω απ’ τον ίδιο ουρανό ποτέ δε μένουν.
Όταν θα κάψει μια φωτιά όλα τα δέντρα
κι ορθή,σεισμός,δε θα αφήσει ούτε πέτρα,
τότε την πλάκα από πάνω μου θα ρίξω
νεκρός κι ας είμαι-απ’ τον καημό,θα ξαναζήσω!
-Τους Λαιστρυγόνες και τους Κύκλωπες φοβάσαι
αν με το θάνατο παρέα δεν κοιμάσαι.
Κι όσοι κατάλαβαν οι Ιθάκες τι σημαίνουν
έτσι που ζήσανε σοφοί,κουτοί πεθαίνουν.
(© Ι.Ν.Κυριαζής)
Όσες φορές και να το διαβάσεις, πάντα την επόμενη θα σε συγκλονίσει και πάλι…
Μιχάλη, αν μας το θύμισες για το λόγο που φαντάζομαι, να’σαι καλά!!
Εύχομαι στο τέλος να καταλάβουμε τι σημαίνουν οι Ιθάκες. Ακόμα περισσότερο όμως, εύχομαι αυτό να γίνει μετά από πάρα-πάρα πολλά χρόνια, πραγματικά “στο τέλος”.
Όπως καταλάβατε, μιας και το ταξίδι-έκπληξη στην Αλεξανδρούπολη πιθανόν αναβλήθηκε, έγινε “άρση απορρήτου” για το Ζώο.
Φωτο????
Φωτό δεν έχει, μόνο λάϊβ.
Φιλαράκια, έχω πάθει πλάκα!!!!