Με αυτά και μ’ αυτά (διαφορικά,αναπτήρες,λαμπάκια κλπ.κλπ.) ξεχάσαμε την ονειρώδη αίσθηση στο δάσος με τις νεραϊδες…δεν τις είδαμε ή τις είδαμε μήπως…δεν το θυμάμαι ακριβώς…
Φιλαράκια μας ακριβά…καλή μας σεζόν και ραντεβού στο επόμενο όνειρο…
-
- Νεραϊδάκια σας ευχαριστούμε πολύ..Εις το επανιδείν..
-
- ..μαγικά μανιτάρια?
-
- ..με τα άπειρα μανιτάρια..
-
- ..κάτω από τα αιώνια δέντρα..
-
- …ίσως αυτές εξαφάνισαν τα υπόλοιπα οχήματα της ομάδας κι αφήσαν μόνο το ΜαικοΑννοΤατοΤουτου..
-
- Κάπου εκεί κρύβονταν τα αιθέρια πλάσματα (μάλλον αυτές πείραξαν το τουτού του φίλου μας του Πάκη)..
“…μόνο το ΜαικΑννοΤατοΤουτου…” ——> Είχα και τη “γιαγιούλα-Μουρατίδη” μέσα στο τουτού!!!
Υ.Γ. Μαγικό δάσος, αν είχε και διαδρομές θα το επισκεπτόμασταν συχνότερα…
Άμα τις πιάσω αυτές τις νεράιδες…
Νεράιδα δεν είδα, Νερά ειδα!
Ξεχάσαμε ένα μεγάλο ευχαριστώ στο Ντίνο και την Ελένη για το υπέροχο δείπνο στο υπέροχο σπίτι τους!!!