Κείμενο: Βαγγέλης Κιούσης

Λένε ότι ο θάνατος ενός δημιουργού έρχεται μόνο όταν πεθάνουν τα έργα και οι ιδέες του.

Υπό αυτό το πρίσμα, ο θάνατος του Eiji Toyoda την Τρίτη 17 Σεπτεμβρίου 2013, έξι ημέρες μετά την συμπλήρωση των 100 του γενεθλίων, αποτελεί απλά το τέλος της βιολογικής διαδρομής ενός ανθρώπου που θεωρείται εξίσου σημαντικός με τον θείο του, Sakichi Toyoda, ιδρυτή της μεγαλύτερης ιαπωνικής αυτοκινητοβιομηχανίας, της Toyota.

Γεννημένος το 1913, ο αιωνόβιος μηχανολόγος μηχανικός ήταν ο εμπνευστής της μεθόδου κατασκευής αυτοκινήτων που πέρασε στην ιστορία ως “Toyota Way”, με βασικό χαρακτηριστικό τον συνδυασμό ταχύτητας και ποιότητας στην γραμμή παραγωγής.

Όσο εκείνος φοιτούσε στο Αυτοκρατορικό Πανεπιστήμιο του Τόκιο, από το 1933 έως το 1936, ο ξάδερφός του Kiichiro, γιος του Sakichi, δημιούργησε το εργοστάσιο αυτοκινήτων στη Nagoya της κεντρικής Ιαπωνίας.

Ο Eiji εργάστηκε σε αυτό έως το 1938, όταν του ζητήθηκε να επιβλέψει την κατασκευή ενός ακόμη εργοστασίου, 32 χλμ. ανατολικά της Nagoya, στην περιοχή που αργότερα μετονομάστηκε σε Toyota City.

Σήμερα το συγκεκριμένο εργοστάσιο θεωρείται «η μητέρα» των μονάδων παραγωγής της ιαπωνικής φίρμας παγκοσμίως.

Το άλμα στην καριέρα του Eiji ήρθε στις αρχές της δεκαετίας του ΄50, όταν επισκέφθηκε το εργοστάσιο της Ford στο Dearborn του Michigan και είδε τις μεθόδους κατασκευής των Αμερικανών οι οποίες ήταν ταχύτατες αλλά υστερούσαν σε ποιότητα.

Οξυδερκής στη σκέψη και εξωστρεφής στη συμπεριφορά, ο Eiji Toyoda επέστρεψε στην Ιαπωνία για να συνθέσει το “Toyota Way”.

Εξέλιξε επίσης το σύστημα Κanban, μια πρώιμη μέθοδο σηματοδότησης των εξαρτημάτων που χρησιμοποιούνταν στις γραμμές συναρμολόγησης αυτοκινήτων, θεωρούμενη ως ο προάγγελος των bar codes αλλά κυρίως την φιλοσοφία Kaizen που ευαγγελίζεται ακόμη και σήμερα η Toyota και συνίσταται στην διαρκή βελτίωση των μεθόδων παραγωγής και την επίτευξη των υψηλότερων ποιοτικών στόχων με παράλληλη συγκράτηση του κόστους κατασκευής αυτοκινήτων.

Στα μέσα της δεκαετίας του ΄50, ως διευθύνων σύμβουλος της Toyota Motor δεν κατάφερε να τοποθετήσει με επιτυχία το Toyota Crown στην αμερικανική αγορά αλλά το 1968, ένα χρόνο μετά την ανάληψη των καθηκόντων του προέδρου της εταιρείας είδε μια ακόμη έμπνευσή του, την Corolla να προσπερνά στους πίνακες των πωλήσεων αναγνωρισμένα μοντέλα χάρη στις καινοτομίες της: ένα νέο, τότε, κινητήρα 1,0 λίτρου, air condition και αυτόματο κιβώτιο ταχυτήτων.

Η πρώτη φάση της πολυετούς παραμονής του στην κορυφή της διοικητικής πυραμίδας της Toyota ολοκληρώθηκε το 1982, αλλά συνέχισε να κινεί τα νήματα ως το 1994, όταν σε ηλικία 81 ετών αποχώρησε από την διοίκηση της φίρμας.

Τότε μετρούσε ήδη πέντε χρόνια από το λανσάρισμα της Lexus, του σκέλους πολυτελών αυτοκινήτων της ιαπωνικής φίρμας. Εκείνη ήταν το τελευταίο μεγάλο σχέδιο της καριέρας του και ευτύχησε να το δει όχι μόνο να υλοποιείται αλλά και να κατακτά τον σεβασμό της παγκόσμιας αυτοκινητοβιομηχανίας, στην πρόοδο της οποίας συνέβαλε αποφασιστικά.