Η φράση “Αρπάλεια χρήματα” προέρχεται από την ιστορία του Άρπαλου.

———————————————————————————————————————————————-

Άρπαλος.

Παιδικός φίλος του Μ.Αλεξάνδρου. Είχε ακολουθήσει τον Αλέξανδρο στην εκστρατεία που είχε επιχειρήσει στην Ανατολή, είχε κερδίσει την εμπιστοσύνη του και αποτελούσε ένα από τα ευνοημένα πρόσωπα του στενού του περιβάλλοντος.

Όταν ο Αλέξανδρος μπήκε θριαμβευτής στην περσική πρωτεύουσα Περσέπολη, βρήκε στο βασιλικό θησαυροφυλάκιο αμύθητους θησαυρούς. Τους εμπιστεύθηκε στον φίλο του Αρπαλο, τον οποίο έχρισε αυτοκρατορικό ταμία. Θέση, που θα αντιστοιχούσε στη σύγχρονη εποχή με το αξίωμα ενός υπουργού Οικονομικών. Ο Άρπαλος εγκαταστάθηκε στη Βαβυλώνα, ενώ ο Αλέξανδρος συνέχισε την πορεία του προς την Ανατολή. Ο θησαυρός ξεπερνούσε τα διακόσιες χιλιάδες τάλαντα. Κάθε βαβυλωνιακό τάλαντο ήταν ασημένιο και ζύγιζε, περίπου, σαράντα πέντε κιλά. Ο Άρπαλος, εισέπραττε και τους φόρους από την απέραντη αυτοκρατορία. Ήταν απόλυτος κυρίαρχος του τομέα του, ζούσε μέσα στη χλιδή, έχοντας δίπλα του επίσημα, δύο Ελληνίδες εταίρες: την Πυθιονίκη και τη Γλυκερά, εκτός από τις Περσίδες, που τις άλλαζε σύμφωνα με τις εκάστοτε επιθυμίες του.

Όταν ο Αλέξανδρος επέστρεψε στην Περσία, μετά τη νικηφόρα εκστρατεία του στην Ινδία, αναζήτησε τον Άρπαλο. Αυτός, ειδοποιημένος έγκαιρα από πράκτορες του για την επικείμενη άφιξη του Αλεξάνδρου, άρπαξε μεγάλο μέρος του θησαυρού και με τριάντα πλοία που είχε έτοιμα με μισθοφορικό πλήρωμα, έπλευσε προς την Αττική.

Οι Αθηναίοι, που πληροφορήθηκαν τη δράση του, τον παρέπεμψαν στην Εκκλησία του Δήμου, η οποία τον καταδίκασε ως προδότη, σε αποπομπή. Με τη μέθοδο της δωροδοκίας, προσπάθησε να εξαγοράσει συνειδήσεις και να παρακάμψει την ποινή. Οι κινήσεις του αποκαλύφθηκαν, οπότε καταδικάστηκε σε φυλάκιση. Τα χρήματα που έφερε μαζί του κατασχέθηκαν και κατατέθηκαν στο ταμείο του Παρθενώνα. Οι φίλοι όμως που τον ακολουθούσαν είχαν και άλλα, με τα οποία δωροδόκησαν τους φύλακες και τον απελευθέρωσαν.

Ο Άρπαλος, μαζί με τον σύντροφο του Θίφρωνα, με όσα καράβια είχαν απομείνει με τους ναύτες και με αρκετό μέρος από τον «κεκρυμμένον θησαυρόν» κατέφυγαν στην Κρήτη. Ο Θίφρων ήταν τυχοδιώκτης σπαρτιατικής καταγωγής. Φιλοχρήματος και ύπουλος, δολοφονεί τον Άρπαλο και σφετερίζεται τα εναπομείναντα υλικά αγαθά: τάλαντα και πλοία. Το τέλος του ήταν αντάξιο των πράξεων του. Ο επίγονος Πτολεμαίος, βασιλιάς της Αιγύπτου, τον σταύρωσε σε δημόσια συγκέντρωση, στην Κυρήνη όπου είχε τελικά καταφύγει.

Αυτά ήσαν τα διαβόητα «Αρπάλεια χρήματα».  Η επισήμανση του Ισοκράτη είναι σαφής: «Εις αρχήν κατασταθείς μηδενί χρω πονηρώ προς τας διοικήσεις, ων γαρ αν εκείνος αμάρτη, σοι αναθήσουσι τας αιτίας». Δηλαδή:

“Όταν εγκατασταθείς στην εξουσία, φρόντισε να μην πάρεις ως συνεργάτη κάποιον ύποπτο, διότι τα δικά του παραπτώματα, θα βαρύνουν εσένα.”

——————————————————————————————————————————————

Κοινώς:

-Ο έτσι πήρε τη θέση γιατί είχε δόντι.

-Μετά όμως, έβαλε το δάχτυλο του στο μέλι.

-Τον πήραν μυρωδιά ότι δάγκωνε, αλλά την έκανε.

-Στην Αθήνα πήγε να πληρώ-  αλλά δεν μάσησαν και τον έστειλαν φυλακή.

-Μετά όμως πληρώ-, και βγήκε.

-Τελικά τον έριξε ο συνέταιρος και πήρε την off shore.

-Στο τέλος όμως τον βρήκε και αυτόν ο εισαγγελέας και πάει και αυτός.

-Κι’από πάνω βγήκε και ο παππούς και είπε “αν δεν μπορείς να μαζέψεις τα λαμόγια που έχεις από κάτω σου, θα γίνεις ρόμπα, τι σοϊ αρχηγός είσαι?”

Αυτά.

Mike Miskis