26.02.10 - 1η μέρα στο σκληρό αυτόν κόσμο...

Μικρή, νέα, χαρούμενη οικογένεια! Το απορρυπαντκό που είναι?

Ή να έχεις βλεφαρίδες της προκοπής, ή καθόλου!

Ε, τώρα έχουμε και σχεδόν 2 μήνες στην καμπούρα μας!

Η πρώτη μας επίσκεψη σε φιλικό σπίτι στις 40 ημέρες ζωής! Βάλαμε τα καλά μας!

Μπαμπά, 4 Bogger σου λέω θέλει το jeep, η ρεζέρβα είναι ΟΚ!

Τα γονίδια του ύπνου και της σκέψης. Το 1ο είναι από το μπαμπά, το 2ο σίγουρα όχι...

Όταν η Αλκμήνη είδε τη φωτογραφία του Αντρέα...

3 1/2 μηνών... Ο χρόνος κυλάει αργά εδώ στο Tennessee...

Μόλις επιτέλους μπουσουλήσω θα πάρω τα βουνά!

Ρε Αντρίκο... Τι κάνεις δίπλα στο παιδί??

Φίλοι μας Nomads, σας παρουσιάζουμε την Αλκμήνη. Είναι αλήθεια λοιπόν… Ένα παιδί φέρνει τα πάνω κάτω στην καθημερινότητα. Επίσης δε συνοδεύεται από σαφείς οδηγίες χρήσης. Πρέπει να παίξεις με τα κουμπιά του και ΙΣΩΣ βρεις τους συνδυασμούς οι οποίοι σε βοηθούν να το κατανοήσεις και να ανταποκριθείς επιτυχώς στις κλήσεις του. Συνήθως βέβαια όχι.  Μπορώ να πω ότι η έκφραση “Μαμ, κακά και νάνι” είναι αρκετά (έως επικίνδυνα) αφαιρετική και παραλείπει επιμελώς όλες τις κακοτοπιές, οι οποίες είναι περίπου άπειρες.

Όπως και να έχει, η Αλκμήνη εκτός από πλουσιοπάροχες δόσεις κούρασης, μας προσφέρει πλέον απλόχερα τα χαμόγελά της και τις κραυγές της, οι οποίες πραγματικά σε κάνουν να ξεχνάς τους νυκτερινούς μαραθώνιους αγκαλιάς , περπατήματος, ασυνάρτητου τραγουδιού.

Είναι υγιέστατη, πεισματάρα, απαιτητική, ανυπόμονη και κουκλίτσα (αναρωτιέμαι από που πήρε τις 3 ενδιάμεσες ιδιότητες του χαρακτήρα της…).

Στο jeep δεν ανεβήκαμε ακόμα, αλλά δε νομίζω ότι αργούμε πολύ ακόμα…