Παράξενο βουνό η Όθρυς. Δεν έχει την παραμυθένια ομορφιά άλλων βουνών της Ελλάδας, έχει όμως μια δική της αγριάδα. Την γνωρίσαμε στεγνή, με ξεροβόρι και λογικές για Φλεβάρη θερμοκρασίες (από +2 ως -6 Κελσίου). Φαντάζομαι ότι, ντυμένη στα λευκά, με λασπωμένο terrain, θα έχει πολλές ακόμη ομορφιές και δυσκολίες να μας δείξει.
Στο σημείο που πριν από 16 χρόνια, στις 05/2ου/1991, εξηντατρείς άνθρωποι χάθηκαν με την πτώση του C130, υπάρχει ένα μνημείο, με αφιερώματα από τους συγγενείς. Κάποιοι από αυτούς ήταν τόσο μικροί που τώρα θα ήταν στην ηλικία μας, ενώ ο πιλότος ήταν στην ηλικία μας όταν έγινε η πτώση. Δεν ανάψαμε κερί, το εκκλησάκι ήταν κλειδωμένο.
Η διαβίωση είναι πάντα μαγική, έρχεσαι κοντά στη φύση με τρόπο που δεν μπορείς να βιώσεις αλλιώς. Καλύτερη στιγμή για μένα, πάντα, το πρωινό ξύπνημα…
Το στεγνό terrain μας επέτρεψε να δοκιμάσουμε κάποια κομμάτια που υπό υγρές συνθήκες θα ήταν περισσότερο απαιτητικά, και σίγουρα δεν θα μπορούσαν να εκτελεστούν από τα νορμάλ οχήματα των καλεσμένων μας.
Οι καλεσμένοι μας ήταν υποδειγματικοί, όλοι τους. Παιδιά, τα περάσματα που κάναμε το διήμερο, ΜΗΝ τα δοκιμάσετε μόνοι σας, ούτε με ομάδα που δεν χαίρει της απόλυτης εμπιστοσύνης σας. Τα περιθώρια λάθους είναι ανύπαρκτα, και δεν θα ήθελα η καλή διάθεση και η απουσία έντασης από μέρους μας να σας κάνει να νομίσετε το αντίθετο. Η ομάδα δημιουργεί ένα προστατευτικό “κουκούλι” το οποίο φτιάχνεται με τα χρόνια. Το ίδιο, με τα χρόνια, χτίζεται και η ικανότητα του καθενός, ενώ ο εξοπλισμός είναι μεν σημαντικός και απαραίτητος, αλλά δεν μπορεί να προσφέρει από μόνος του καμμία ασφάλεια.
Ιάκωβε, Κατερίνα, Άρη, Τάνια, ευχαριστούμε για την παρέα και ελπίζω να ξανασυναντηθούμε σύντομα. Κάποια στιγμή στείλτε μου με mail τη διεύθυνση σας, θέλουμε κάτι να σας στείλουμε.
Βίκυ, Ζωή, καλό το spotting? Είναι ο ποιο ασφαλής τρόπος για να αναπτυχθεί η αίσθηση του χώρου που λέγαμε… Στη συνέχεια θα έρθει και η ώρα για τη θέση του οδηγού, αλλά δεν βιαζόμαστε.
Ανδρέα, ήσουν σε μεγάλη φόρμα!!
Πάνο, βάλε φωτό βρε φιλαράκι….
Mike Miskis
…ο κηπουρός είχε κέφια…
…4:00 το πρωί, παγωνιά, μια σκηνή που φωτίζεται εσωτερικά και το φεγγάρι στο ζενίθ…μαγεία…
…περιμένετε! να δω τις διαδρομές του μπαμπά μου!…
Βλέπω τις φωτο και με τη φαντασία μου την απολαμβάνω σαν να ήμουν εκεί, μαζί σας. Ελπίζω να γνωρίσω σε μια μελλοντική εξόρμηση και τη νέα παρέα μας. Το βουνό αυτό θα είναι ωραίο τέλος Απρίλη.
Ντίνο, ετοιμάσου για διαβίωση, τελευταία την είχαμε λίγο παραμελήσει.
Ο χειμώνας τελικά ήρθε, απ’ότι φαίνεται: Μιχάλη, ο Musashi σου είναι κλειδωμένος στο πάρκινγκ μου και σκεπασμένος με 10cm χιόνι.
Έξω από το σπίτι έχει τώρα -4° C.
Δεύτερη φορά στην Όθρη σε σύντομο χρονικό διάστημα αλλά οι εντυπώσεις είναι το ίδιο καλές. Η διαβίωση έκανε μάλλον τη διαφορά, καθώς η όλη προετοιμασία και το στήσιμο των σκηνών προσφέρουν ιδιαίτερη ευχαρίστηση και σε βάζουν περισσότερο μέσα στην ομορφιά του βουνού. Η παρέα φοβερή και τα καινούργια παιδιά καλά και με αντοχές. Την παράσταση όμως για μένα, και συγγνώμη γι’αυτό παιδιά, έκλεψε ο φοβερός ΦΟΙΒΟΣ!!!Σίγουρα και αυτός απόλαυσε το βουνό όσο και οι υπόλοιποι!! Ρε φιλαράκι Μουρατίδη, τελικά το έλουσε το κατσίκι και αν ναι τι σαμπουάν άραγε χρησιμοποιεί;
Ο Ιάκωβος μας έστειλε mail με τις εντυπώσεις από τη δραστηριότητα.
Απευθύνεται σε όλη την ομάδα οπότε, με τη σύμφωνη γνώμη του, το μεταφέρω εδώ.
—————————————————————————————————————————-
Τι μπορεί καποιος να πεί και τι λέξεις να ξεφωνισει εχοντας ζησει αυτες τις στιγμες, τις εντονες και απαιτητικες, τις συντροφικες και συλλογικες, τις γεματες αδρεναλινη αλλα και ταυτοχρονα τοσο γαληνιες… πραγματικα τοσες πολλες, πολυποικιλες, πολυσημαντες, αντιφατικες εννοιες και συναμα τοσο λιγες για να περιγραψουν τα πραγματικα συναισθηματα που σου δημιουργουνται απο την αγκαλια της παρεας αλλα και απο την οργανωση της, το χαμογελο και την προσχαρη διαθεση της για πειραγμα και γελιο, το επιπεδο γνωσης του αντικειμενου τοσο της εκτος δρομου οδηγησης αλλα και της εναρμονησης τους με τη φυση και με το τι αυτη μας παρεχει, την μεθοδευση των εγχειρηματων, … στιγμες ανεπαναληπτες που σιγουρα οποιος τις ζει τις εχει για συντροφια στο ταξιδι της ζωης του!
Κατ\’ αρχην λοιπον να σας ευχαριστησουμε για την εμπειρια αυτη και να σας διαβεβαιωσω πως σε συλλογικο αλλα και σε προσωπικο επιπεδο θα θελαμε να σας ξανασυναντησουμε, και αυτο σημαινει εκτος, αλλα και εντος πολεως.
Η ιδεολογια και το μανιφεστο των NoMads που το ειδα και στην πραξη, ειναι πολυ κοντα και οικειο και στα δικα μου πιστευο και πραγματικα ειναι ο τροπος ζωης που εχω επιλεξει προσωπικα.
Ειναι η ιδεολογια αυτη που σε κανει να θες να γινεσαι καλυτερος τοσο σαν ατομο (ψυχικα, ιδεολογικα και σωματικα), οσο και σαν κοινωνικη οντοτητα.
Το σιγουρο ειναι οτι μετα απο αυτο το σαββατοκυριακο η θεληση μου για να γνωρισω καλυτερα αυτη την ομαδα εγινε εντονοτερη και η πρωτη μου αλλα και μετεπειτα ωριμοτερη και πιο ψυχραιμη σκεψη για την ξεχωριστη αυτη ομαδα, δικαιωθηκε.
Αναμενοντας την επομενη επαφη μας,
Φιλικα
Το πληρωμα της Δωροθεας,
Καπετανιος
Κατερινα (η οποια, αν και εκφραζω πολλα απο τα συναισθηματα της, θα σας γραψει και η ιδια)
Φοιβος
—————————————————————————————————————————-
Πολύ ωραία λόγια απο το πλήρωμα της Dorothy! Ευχαριστούμε πολύ.
Mike περίμενε να ζεστάνει για να το βάλεις μπροστά γιατί δεν έβαλα αντιπαγωτικό!
Στη διάρκεια της μέρας δεν έχει κρύο, οπότε είναι ΟΚ.
Ελπίζω μόνο το Σάββατο τα ξημερώματα που θα ξεκινήσουμε για Θεσ/κη να μην έχει -x°C
Το βράδυ της προηγούμενης πριν κοιμηθείς βάλτο εμπρός για 40 λεπτά με την προθέρμανση αναμένη αφού ρίξεις 150 ml αντιπαγωτικό που έχω πίσω στα κουτιά. Είναι ένα κίτρινο κουτί της Shell.
Η συνοδηγός της “Δωροθέας”, Κατερίνα, έστειλε πριν αρκετές ημέρες mail, εκφράζοντας τις εντυπώσεις της από την δραστηριότητα.
Το μεταφέρω εδώ, πάντα με την σύμφωνη γνώμη της:
——————————————————————————————————————————-
Hi Everyone!
I know that the “captain” wrote to you and expressed my impressions in part, but I too wanted to take a moment to write to you. As you already know, I may be Greek, but I have lived in Greece only for a few years (hence my horrible spelling and hence the reason why I am writing to you in English!). Greeceʼs natural beauty continues to amaze me year after year, and I try and grab every opportunity I get to travel, see, and be charmed by it.
Our weekend in Othris was the first time that I camped during the winter in Greece and I was very happy that I experienced it with a group such as yours. I felt like we were invited to spend a weekend with a group of friends and not as ʽguestsʼ of a club. For me personally, it was especially important that you all respect and love nature and took the time to shut off the engines at times and enjoy the sounds, smells and feelings of nature. We became a part of the environment instead of only passing/driving through it. Each of you greeted us in your own way and helped make us feel welcome and a part of the group. You share a special chemistry among you that created a very friendly atmosphere which anyone would be envious of.
As for the off-road adventure of the weekend, I think that I am in no position to comment on it in depth as I have no experience in the sport other than that of a captivated passenger! The only thing I can fully express without hesitation is that although we faced some extreme situations, the experience and competence of the team coupled with the fact that everyone was well equipped, made the experience safe and fun.
Thank you again for a great weekend!
I hope we have the opportunity to meet again!
Katerina
* Zoi, for someone who just got her driverʼs license one month ago I think you did a hell of a job spotting!!! Keep at it and by this time next year, I can see you in your own 4×4 cutting trails and leading the team through mountains and rivers!
—————————————————————————————————————————–
Ζωή, “one month ago” …?
Very beautiful words Katerina. English words with greek soul!
katerina,
It has been six months, since i got my license. But still thank you for the wonderful words !!!!!
I am waiting for the moment, when i will be able to have my own 4×4 !!!!!
a great moment indeed…
