Φωτό δεν βάζω, είμαι λίγο προληπτικός. Ούτε ευχές θέλω. Απλά ρε φιλαράκια, επιτέλους το τελειώνουμε!
Ο εγκλεισμός μoυ στην Αθήνα φτάνει κι’αυτός στο τέλος του. Το nomad-κομμάτι της ζωής μου έλειψε αφάνταστα αυτούς τους μήνες.
Λοιπόν, το μπλε πραγματάκι τελειώνει, πρώτα ο Θεός. Αυτό με κάνει να νιώθω καλά. Λίγο ακόμα και θ’αρχίσω να έχω ενοχές, μιας και τη καθημερινότητα όλων μας μόνο αισιόδοξη δεν μπορεί να τη χαρακτηρίσει κανείς τον τελευταίο καιρό…
Έχει αλλάξει, έχει γίνει ποιοτικό στις λεπτομέρειες (με αυτές ασχοληθήκαμε) και αυτό οφείλεται στην θετική ενέργεια με την οποία δουλεύτηκε. Να’ναι καλά ο Πέτρος, είναι πραγματικά εξαίρετος.
Όσο για τον βάτραχο στη φωτό, όταν το δείτε θα καταλάβετε γιατί τον έβαλα. Υπάρχει σαφής αισθητική συγγένεια!!
Άντε, καλό Σ/Κ
Mike Miskis
Μπράβο ρε Μαικ. Το μπλε πραγματάκι, μετά από πολλές περιπέτειες, αλλαγές, χαρές και απογοητεύσεις, τελειώνει….
‘η μήπως είναι η αρχή????
Φιλαράκι, ο εχθρός του καλού είναι το καλύτερο. Σου εύχομαι το τερατάκι να μην ‘τελειώσει’ ποτέ!, ‘να είναι ο δρόμος του μακρύς, γεμάτος περιπέτειες γεμάτος γνώσεις….’
Θα προσπαθήσω να είμαι και εγώ εκεί…..
Με γειές! Θα ήταν ενδιαφέρον αν υπήρχε μία φωτογραφία από κάθε έκδοση του τερατακίου τραβηγμένη από την ίδια γωνία για να φτιάχναμε ένα animation με την μεταμόρφωσή του.
Γιώργο, όπως τα λες είναι. Και η μεγαλύτερη γνώση είναι αυτή της αξίας του “μέτρου”, ο διαχωρισμός της ουσίας από την εντύπωση. Όσο το μπλε πραγματάκι ωριμάζει, τόσο γίνεται λιγότερο… τέρας, λιγότερο εντυπωσιακό.
Γίνεται όμως περισσότερο ter.a.s……
Στην αρχή δεν ήταν καθόλου, σιγά-σιγά κάτι γίνεται.
Έχουμε διδαχτεί πολλά από τους παλιότερους.
Κοντεύει!!!!!!!!!!!!!
“with a litlle help from my friends”……
ΤΕΛΕΙΩΣΕ!!!!!!!!!!!!
Yes.
Το τερατάκι ελπίζω να μας συντροφεύσει για κάμποσα χρόνια στην τελευταία του μορφή. Είναι τρελό πιπίνι και πολύ ποιοτικό. Τα υπόλοιπα στην πράξη.