Με αφορμή μια από τις αγαπημένες συναντήσεις τις ομάδας θα ήθελα να γράψω κάποιες απόψεις μου.
Δεύτερη συνεχόμενη απουσία μου από το πολύ αγαπημένο μου Έβρος τροφυ .
Δυστυχώς λίγο η οικονομική κρίση σε συνάρτηση με το τραγικό λάθος της οργάνωσης του τροφυ της Θεσσαλονίκης μου άφησε δυστυχώς μια πολύ πικρή γεύση και συγχρόνως την φόρτιση της ομάδος , που είχε σαν αποτέλεσμα να μας οδηγήσει από λάθος δικής μας διαχείρισης στην στέρηση της απόλαυσης του υπόλοιπου αγώνα ανεξαρτήτως του στόχου του πολυπόθητου τίτλου από πολλούς .(Σίγουρα η ένσταση καλώς και έγινε ομόφωνα από την ομάδα.)
Το ερώτημα λοιπόν που προκύπτει σε εμένα ειδικά είναι κατά πόσο αξίζει τελικά να ρισκάρεις τις προσωπικές σου αγαπημένες σχέσεις- φιλίες και συνάμα την συνοχή των NOMAD που μας έχει προσφέρει τόσο μα τόσο αξιοζήλευτες στιγμές .
Η απάντηση που δίνω εγώ προσωπικά είναι οι NOMAD και μονο οι NOMAD .(Για να μην παρεξηγηθώ αυτό δεν σημαίνει ότι όσοι από την ομάδα μας ακολουθούν τους αγώνες δεν την αγαπούν , απλά έχει να κάνει με τον τρόπο που το διαχειρίζεται ο καθένας από εμάς .)
Αυτά τα λίγα από εμένα για το συγκεκριμένο θέμα( maybe I’ll be back )και ……..
ΚΑΛΗ ΕΠΙΤΥΧΙΑ
Στην σύνθεση την νέας ομάδας με το ικανότατο πλήρωμα ΜΑΙΚ – ΠΑΚΗΣ και το νεοσύστατο γεμάτο υποσχέσεις αγόρι μου ΧΡΗΣΤΟΣ – ΜΠΙΜΠΕΚΟΣ με την ευχή να μαθαίνουμε από τα λάθη μας διοργανωτές και αγωνιζόμενοι .
Ανδρέα, στο πρόσφατο trophy της Θεσ/κης ζήσαμε μια μικρογραφία όλων όσων κατήντησαν την Ελλάδα μας στα χάλια που έχει σήμερα. Της κλίκας, της ιδιοτέλειας, της υποκρισίας και της απόλυτης επαγγελματικής ασυνειδησίας.
Θύματα αυτών πέσαμε όλοι.
Οι αγωνιζόμενοι είδαν τις θυσίες τους (σε τόσο δύσκολη εποχή) να πηγαίνουν στράφι.
Αυτοί που βοήθησαν επί μήνες τους οργανωτές για να στηθεί ο αγώνας, στο τέλος εισέπραξαν μόνο απαξίωση.
Η ομάδα μας, αντί να αγωνιστεί στο βουνό, βρέθηκε να παλεύει με το χαρτομάνι και τα έγγραφα. Λες και δεν είχαμε αρκετές υποχρεώσεις στη ζωή μας…
Δεν κάναμε τουμπεκί. Έτσι απλά. Δεν τον ήπιαμε. Και δικαιωθήκαμε. Όχι γιατί κερδίσαμε την έφεση και ακυρώθηκε ο αγώνας. Αλλά γιατί οι αγωνιζόμενοι απ’όλη την Ελλάδα πήραν το τηλέφωνο και μας συνεχάρησαν για τη στάση μας. Γιατί όλοι είπαν το ίδιο “μπράβο ρε, καιρός ήταν…”
Οι nomad είναι η δεύτερη οικογένεια μου και είναι πάνω από όλα τα trophy του κόσμου. Και αυτό γιατί μια χούφτα άνθρωποι (ανάμεσα τους εσύ, ο Ντίνος και λίγοι ακόμα) είμαστε πάντα παρόντες τόσα χρόνια, με τα σωστά και τα στραβά μας και γύρω μας αυξομειώνεται η ομάδα. Ο χρόνος είναι που μετράει, όχι ο ενθουσιασμός που έρχεται και φεύγει.
Αλλά και στους αγώνες, η διάρκεια μετράει. Στον Έβρο θα δω ανθρώπους παλιούς, που αγαπάω και σέβομαι και συναντάω δυό φορές το χρόνο και τους θεωρώ φίλους. Με την αφαιρετική και λίγο ανώριμη έννοια που μόνο εμείς οι άντρες δίνουμε στη λέξη “φίλος”. Θα τους δώσω τα χαιρετίσματα σου.
Η απόφαση σου να αποσυρθείς από τους αγώνες είναι σεβαστή. Εξάλλου και ο Μιχάλης για αντίστοιχο λόγο αποσύρθηκε εδώ και καιρό. Για να μη κάνει τον κομπάρσο στο τσίρκο της παράγκας.
Εγώ δεν το βλέπω έτσι. Η ομάδα παίρνει επαγγελματικό προσανατολισμό. Τώρα αρχίζουν τα καλύτερα, κόντρα στους καιρούς.
“Όλα τριγύρω αλλάζουνε κι’όλα τα ίδια μένουν” καλέ και δυνατέ μου φίλε. Να’σαι καλά που με το post σου με έκανες να γράψω. Το χρειαζόμουν.
Από τη δική μου πλευρά αισθάνομαι την ανάγκη να ευχαριστήσω τον γεροπλάτανο, απόστρατο της ζωής και μαθουσάλα Αντρέα Μπαλό.
Δεν ξέρω τι γινόταν πριν γνωρίσω την ομάδα, αλλά είναι γεγονός ότι απ’ όσο έχω ζήσει τους nomads, είναι η γέρικη κολόνα που κρατάει όρθιο το οικοδόμημα.
Ως προς τις αγωνιστικές του επιδόσεις, οι απόψεις διίστανται. Μερικοί πιστεύουν ότι είναι το δυσκίνητο τρέιλερ του Μιχάλη, άλλοι νομίζουν ότι είναι τελείως άχρηστος.
Εγώ θα διαφωνήσω.
Στους λίγους αγώνες που είχα την τιμή να αγωνιστώ μαζί του και έχοντας άποψη εκ των έσω, θεωρώ ότι η συνεισφορά του στις αγωνιστικές επιδόσεις των nomad, έχει υποτιμηθεί. Δεν θα επεκταθώ σε λεπτομέρεις, αλλά απ’ όσα έχω ζήσει και απ’ όσα γνωρίζω, η ομάδα ουδέποτε “έχασε” από τον Αντρέα. Αντίθετα μόνο κέρδισε, έστω και αν επικοινωνιακά ο Αντρέας ουδέποτε διαφήμισε τον εαυτό του.
Η αλήθεια είναι ότι από τη δική μου πλευρά και όσο περνάει από το χέρι μου, προσπαθώ με κάθε ευκαιρία να ανεβάσω επικοινωνιακά το προφίλ του, αλλά μάλλον χρειάζεται κάποιον επαγγελματία γι’ αυτό.
Πέραν της πλάκας όμως, νομίζω ότι η αποχώρηση του Αντρέα από την αγωνιστική ομάδα των nomad είναι θλιβερή. Ξέρω βέβαια πολύ καλά ότι οι λόγοι που τον οδήγησαν σ’ αυτήν την απόφαση είναι σοβαροί και σεβαστοί.
Εγώ το μόνο που έχω να πω είναι ότι θα μας λείψει πολύ…
Επειδή όμως η ζωή συνεχίζεται και επειδή και εγώ νιώθω τους nomad σαν δεύτερη οικογένειά μου, νομίζω ότι ο αξιότιμος κύριος Γιασημάκος (μετά του συνοδηγού του κ. Μπιμπέκου βεβαίως βεβαίως), θα συνεχίσουν επάξια την ένδοξη αγωνιστική παράδοση της ομάδας.
Η συνέχεια στον Έβρο λοιπόν…
Γιάννη, συμφωνώ απόλυτα με όσα γράφεις.
Για την αγωνιστική ομάδα, ο Αντρέας ήταν πάντα η φωνή της λογικής και η ήρεμη δύναμη. Ακριβώς όπως ταιριάζει στο πνεύμα των trophy.
Παιδιά ευχαριστώ πολύ για τα καλά σας λόγια αλλά για να το ελαφρύνουμε και λίγο , μετά από το γενικότερα ασύστολο κράξιμο του Πακη ,αν εξαιρέσεις τα συνηθισμένα γεροπλατανος ,κουλός ,απόστρατος και γέρικη κολώνα νιώθω λίγο άβολα κάτι σαν επικήδειος και όχι ότι μου κακοπέφτει αλλά είμαι ασυνήθιστος ιδίως από τον κουμπαρούλη μου και όχι τίποτε άλλο μελλοντικά είναι και ικανός να πει ότι τα γραφόμενα του είναι προϊόν εκβιασμού. Αυτό Πακη μου δεν σημαίνει ότι πρέπει να ξαναβγάλεις το φτυάρι !!!!!
Τες πα πάμε για άλλα ….
Διακρίνω μια στροφή στρατηγικής, που ομολογώ είναι αφοπλιστική!
Πες Πάκη…
Στον τόπο καταγωγής μου είναι παράδοση να αποχαιρετάμε τους πολεμιστές με όλες τις τιμές:
http://www.youtube.com/watch?v=aEDOSL5DXdM
Σόρυ, είναι λίγο ανατριχιαστικό αλλά δεν κρατήθηκα….!!!!
Να ζήσουμε να τον θυμόμαστε…
Ο γεροπλατανος θα χτυπήσει σύντομα να τό θυμάστε. Πάλι με χιόνια καί βροχές πάλι μαζί μας θάναι
ΣΤΟΝ ΠΑΚΗ ΜΟΥ ΑΦΗΝΩ ΕΝΑ ΚΥΠΕΛΟ 6 ΠΙΑΤΑ ΕΒΡΟΣ ΤΡΟΦΥ ΕΝΑ ΚΑΡΡΩ ΤΡΑΠΕΖΟΜΑΝΤΗΛΟ 4 ΠΙΡΟΥΝΙΑ ΕΝΑ ΦΑΚΙΟΛΙ ….
Ρε τσιφούτη, άμα θες να κάνεις διαθήκη, να πας σε κανέναν συμβολαιογράφο να την κάνεις, μήπως και σωθεί ο κλάδος.
Αντρίκο μου εγώ σε καταλαβαίνω! Εξάλλου αυτά τα άσχημα γεγονότα που μας κάναν να μαλώνουμε με φίλους που την προηγούμενη τρώγαμε μαζί δεν ήταν της αντοχής μου και όπως ανέφερε ο Mike με έσμπρωξαν έξω απο τον χώρο, Με δυσκολία έρχομαι να βγάλω φωτογραφίες! Σαφώς οι αγώνες μας πρόσφεραν αρκετά αλλά εμείς πολλά απ’αυτά ηδη τα εφαρμόζαμε χωρίς το χρονόμετρο! Επιπροσθέτως τα σημαντικά κόστη των βελτιώσεων ή των επισκευών αυτές τις εποχές γίνονται αβάσταχτα ακόμη κι άν τα κάνει ο Βαγγέλης. Άσχετά βέβαια με τα παραπάνω οι Nomads είναι και θα είναι πάντα η οικογένειά μας! (‘Ακου “γεροπλάτανος”)
http://www.youtube.com/watch?v=xTnw_MmVptQ&feature=related
http://www.youtube.com/watch?v=1bzh4cpCiIk
http://youtu.be/8vrNIrs9fZM
Αν ακόμα και για ένα τόσο σημαντικό θέμα όπως η απόσυρση του Ανδρέα, δεν μπορούμε να δείξουμε τη δέουσα σοβαρότητα…..
http://www.youtube.com/watch?v=yj24-i1aaI8
🙂 🙂 🙂 🙂
http://youtu.be/yRIMlBoMJXE