Βαθιά και ανελέητα υπαρξιακά ερωτήματα με βασανίζουν φίλοι μου, με την επιστροφή μας στο Ελληνικό έδαφος:

Γιατί ζούμε, ποιοί είμαστε τελικά? Γιατί αναζητάμε τη γεύση της περιπέτειας με τόσο πάθος, αφού το πέρασμα μας από τον Χρόνο είναι φευγαλέο? Γιατί ο Οδυσσέας, αντί να φροντίζει τη δουλίτσα του και την οικογένεια του, άφησε την Πηνελόπη να υφαίνει και τραβιόταν μια ζωή σε πολέμους και ταξίδια? Για να γυρίσει στο τέλος στην Ιθάκη… αφού στην Ιθάκη ήταν και πριν, και δεν τον χώραγε ο τόπος…

Μήπως ήταν στημένο από τον εκδότη του (Homer Publishing Ltd)?

Και καλά, αυτός ήταν στον κόσμο του. Εμείς γιατί, τόσες χιλιάδες χρόνια τώρα, αυτή του την παραξενιά τη θεωρούμε ως φάρο του Ανθρώπινου Πολιτισμού?

Γιατί στον Stevan αρέσουν τα trophies, αφού δεν τον ενδιαφέρει η νίκη?

Βρέθηκε η Χαμένη Βαλίτσα? Που είναι οι φωτό από τα Caves? Πως έσπασε έτσι εύκολα το διαφορικό του Cruiser?

-Βρε κουτέ, ο Οδυσσέας δεν έφυγε για να γυρίσει. Έφυγε για να φύγει.
-Για να φύγει?
-Ναι, η Τροία ήταν απλώς η πρόφαση. Για τέτοιους τύπους πάντα υπάρχει μια Τροία και μια Ιθάκη.
-Και γιατί γύρισε?
-Κοίτα, αν δεν γύριζε, δεν θα υπήρχε η ολοκλήρωση του ταξιδιού, και οι αξίες που αναδεικνύει το έργο θα έμεναν κι’αυτές ατελείς.
-Αααα…
-Εκτός αυτού, είχε ξεμείνει από συντρόφους. Επιπλέον το κορίτσι στο σπίτι είχε θέματα με κάτι ερωτύλους, που ο άνθρωπος μας τα φρόντισε με συνοπτικές διαδικασίες. Βάλε και τα θέματα ρουτίνας στη δουλειά, που είχαν μείνει είκοσι χρόνια πίσω. Έπρεπε κάποια στιγμή να μαζευτεί…
-Άρα μετά μαζεύτηκε.
-Για λίγο.
-Τι, πάλι τα ίδια? Αφού είχε γεράσει!
-Οι μνηστήρες δεν τον βρήκαν και πολύ γερασμένο, έτσι? Όσο πρόλαβαν να τον δουν δηλαδή. Ούτε η Πηνελόπη, απʼότι ξέρω.
-Κατάλαβα, δρόμο πάλι…
-Ανθρωποι σαν τον Οδυσσέα ποτέ δεν πεθαίνουν στο κρεβατάκι τους.
-Τι, πέθανε??
-ΠΑΣ ΚΑΛΑ?? Αυτός θα μας θάψει όλους…

Mike Miskis