Kείμενο, φωτογραφίες, Q
Τελείωσε ο καλύτερος ίσως αγώνας που έχει διοργανωθεί ποτέ στη χώρα μας. Έχοντας παρακολουθήσει τους 6 από τους 7 τελευταίους αγώνες trophy (δεν ήμουν στο Thessaloniki 2006) μπορώ να πω ότι η Ορεστιάδα βάζει κάθε χρόνο τον πήχη πιο ψηλά. Από την άλλη δεν μπορείς να παραγνωρίσεις το γεγονός ότι μετά από 5 συνεχείς διοργανώσεις υπάρχει πλέον σημαντική συσσωρεμένη εμπειρία, η οποία, σε συνδυασμό με τους ανθρώπους που τρέχουν για τη διοργάνωση, δίνει ένα πολύ καλό αποτέλεσμα. Ένα μεγάλο μπράβο λοιπόν στον Ράπτη, στον Φίλιππο αλλά και στον Δημητριάδη ο οποίος έτρεχε ακούραστα από το πρωί μέχρι αργά τη νύχτα με απίστευτο κέφι. Επίσης μπράβο σε όλους τους κριτές, αγωνοδίκες και γενικά σε όλους τους συντελεστές του αγώνα. Παράπονα δεν ακουστήκαν από κανέναν και σε αυτό σημαντικό ρόλο έπαιξε η παρουσία του Αλυτάρχη.
Στο αγωνιστικό κομμάτι τώρα. 19 ομάδες και 10 μονές συμμετοχές σύνολο 48 αυτοκίνητα. Υπήρχαν σημαντικές απουσίες από αγωνιζόμενους που είχαμε συνηθίσει να βλέπουμε στους αγώνες (Καλαιτζής – Παπαδόπουλος, Τζαμπαζλής, Τζιρίνης, Σταματίου – Ζλάτκος κ.α.). Υπήρχαν όμως αρκετές καινούριες και υποσχόμενες παρουσίες (Ραφτόπουλος, Διαμαντής).
Επίσης θα ήθελα να αναφερθώ και στη συμμετοχή με το KIA και το Terrano. Μπράβο στα παιδιά για τη συμμετοχή τους σε αγώνα παρά την ανορθόδοξη και όπως αποδείχτηκε… αναποτελεσματική προσέγγιση της βελτίωσης ενός αγωνιστικού. Ελπίζω η εμπειρία τους αυτή να μην τους πτοήσει αλλά αντιθέτως να τους δώσει το κίνητρο ώστε να παρουσιαστούν καλύτεροι στους επόμενους αγώνες. Κρίμα στην ομάδα του Καλλιαρόπουλου που ήρθαν από την Αθήνα, σπάσανε στην κατατακτήρια και εγκατέλειψαν τον αγώνα
Το επίπεδο των οχημάτων ανεβαίνει από αγώνα σε αγώνα. Κάνανε την εμφάνισή τους τα 38άρια, αλλά επίσης είδαμε τα αγωνιστικά να …χαμηλώνουν κάνοντας ξεκάθαρο ότι το ύψος δεν βοηθάει σε τέτοιου είδους αγώνες. Από ότι φάνηκε επίσης, οποιαδήποτε συμμετοχή με λάστιχο κάτω από 33άρι διεκδικεί θέση εκτός δεκάδας.
Οι διαδρομές ήταν πάρα πολύ καλές. Η κατατακτήρια ήταν καλύτερη από την αυτή του 2007. Η πρώτη ειδική της Παρασκευής ήταν η καλύτερη ειδική που έχω δει σε trophy. Χωρίς να είναι επικίνδυνη ήταν απαιτητική και ξεχώριζε τα καλά αυτοκίνητα, πληρώματα και οδηγούς. 5 ομάδες σπάσανε σε αυτή την ειδική, η οποία μάλλον υποτιμήθηκε από τα πληρώματα.
Η απλή διαδρομή ήταν απαιτητική και πολύ όμορφη, από όσα ακουστήκαν από τους συμμετέχοντες. Πραγματικά όλοι μιλούσαν με τα καλύτερα λόγια για την απίστευτη ομορφιά της περιοχής. Επίσης δεν ακούστηκε κανένα παράπονο για το road book. Η δεύτερη ειδική της δεύτερης ημέρας ακυρώθηκε, λόγω του ότι η απλή κράτησε μέχρι το βράδυ.
Την τρίτη ημέρα είχε δύο ειδικές, γύρω από την κατασκήνωση και μια απλή που είχε και όμορφα σημεία που μπορούσαν να δουν και οι θεατές. Περίμενα τις ειδικές αυτές πιο δύσκολες και απαιτητικές. Ήταν κατώτερες του επιπέδου δυσκολίας ενός trophy. Το concept της διοργάνωσης ήταν ξεκάθαρο. ‘Βάζουμε τα δύσκολα στην αρχή, και όσο πλησιάζει το τέλος μειώνουμε τη δυσκολία, για να μην ξεφύγει η διάρκεια του αγώνα’. Καλό το σκεπτικό αλλά…
Η υπερειδική στο Χανδρά τείνει να γίνει μια βαρετή και ανούσια διαδικασία. Η προσέγγιση του σφιχτού μέγιστου χρόνου σε συνδυασμό με τα πολλά ΣΕΔ μέσα στην ειδική θα μπορέσει στο μέλλον να δώσει πιο πολύ θέαμα αλλά και ουσία.
Η ομάδα μας είχε μια καλή σχετικά παρουσία λαμβάνοντας υπ’όψιν την πρεμιέρα του Pajero. Το σπάσιμο του κεντρικού στην πρώτη απλή, έβγαλε από το παιχνίδι της διεκδίκησης κάποιας θέσης στο βάθρο. Κρίμα, γιατί κατά τα άλλα η ομάδα δούλεψε και ο Αντρέας τα πήγε πολύ καλά. Κρίμα γιατί ήταν μια ζημιά που μπορούσε να είχε αποφευχθεί εάν γινόταν το αυτονόητο, δηλ, εάν ο κατασκευαστής του κεντρικού (Aξονική)( εκ παραδρομής αρχικά γράψαμε Αξονοτεχνική πράγμα το οποίο δεν ισχύει) έφτιαχνε τον κεντρικό όπως έπρεπε, για αγωνιστική χρήση, και όχι με μόνο 1 χιλ. πάχος τοιχώματος. Ευτυχώς βρήκαμε μηχανουργείο στην Ορεστιάδα το οποίο μας επισκεύασε τον κεντρικό, βάζοντας κομμάτι με 8 χιλ πάχος τοιχώματος. Έτσι η ομάδα συνέχισε τον αγώνα, με στόχο πλέον την περεταίρω δοκιμή του Pajero αλλά και την προπόνηση της ομάδας. Η 9η θέση είναι καλή δεδομένου της ζημιάς αλλά και την πρώτη παρουσία. Το teras πήγε εκπληκτικά, μου άρεσε πάρα πολύ. Κατά τη γνώμη μου είναι το πλέον αποτελεσματικό αγωνιστικό αυτοκίνητο που συμμετέχει στα trophy. Ο Mike το έχει μάθει πολύ καλά και δίνει ένα εκπληκτικό αποτέλεσμα.
