…πως λέμε Πήλιο; Καμία σχέση! Η οικογένεια του (αλή) μπαμπά Ντίνου φέτος τα Χριστούγεννα πρωτοτύπησε και αποφάσισε να πεταχτεί μέχρι το εξωτικό Βασίλειο της ισπανομαυριτανικής τέχνης.
Και δικαιώθηκε. 1000 παρά 993 νύχτες ήταν αρκετές για να μαγευτούμε από το 3^ο μεγαλύτερο τζαμί στον κόσμο, στην Καζαμπλάνκα, το «τερακότα» Μαρακές με την εκστατική Τζαμάλελφνα, την πλατεία των παραμυθάδων, των γητευτών φιδιών και όχι μόνο, τα δαιδαλώδη «suugs » (κοινώς σοκάκια) της Φεζ και τα χλιδάτα ανάκτορα του βασιλιά Μοχάμεντ VI στην πρωτεύουσα Ραμπάτ.
Ο κόσμος δεν είναι το ίδιο διαχυτικός, όπως στην Αίγυπτο για παράδειγμα, αλλά δεν αντιμετωπίσαμε κανένα πρόβλημα. Το γκρουπ, παραδόξως, ήταν πολύ καλό με ευχάριστους τύπους.

Τι πήραμε απ’ το Μαρόκο; Εκτός από 30 κιλά υπέρβαρο στο αεροδρόμιο και κάμποσα κιλά απο τα εκπληκτικά «ταζίν», μερικές εκατοντάδες εξωτικές παραστάσεις ­κάποιες απ’ τις οποίες θελήσαμε να τις μοιραστούμε.

Μυρτώ