Transilvania, Malancrav, Biertan, Sighisoara, Bucuresti.
To ταξίδι μας
ξεκίνησε νωρίς το πρωί και μηνύματα χιονιού φτάνανε ήδη στην Ελλάδα από τις προηγούμενες μέρες. Ο δρόμος στην Βουλγαρία αρχικά φαινόταν καθαρός και κανείς δεν μπορούσε να αντιληφθεί το τι θα ακολουθούσε!. Το χιόνι στην πορεία αυξάνεται και οι συνθήκες γίνονται πολύ δύσκολες! Οι δρόμοι παγωμένοι και το ύψος του χιονιού φτάνει τους 60 πόντους. Το χιόνι και το σκοτάδι περιορίζει την ορατότητα στα 10 μέτρα (ίσως λέω πολλά) και το αυτοκίνητο απαιτεί συνεχώς διορθωτικές κινήσεις του τιμονιού για να μείνει στον δρόμο. Το φαρδύ λάστιχο δεν βοηθάει το G σε σημείο να βγούμε από τον δρόμο. Τα τελευταία 100 χλμ τα κάναμε σε 4 ώρες με συνεχείς στάσεις για να καθαρίζουμε το παρμπρίζ και τα φώτα από τον πάγο!
Παρά τις παραινέσεις της αστυνομίας να μείνουμε στα σύνορα μέχρι το πρωί, αποφασίζουμε να πάμε στο Βουκουρέστι. Το χιόνι πέφτει πολύ αλλά οι δρόμοι είναι βατοί. Ο αέρας είναι πολύ δυνατός και πολλαπλασιάζει το κρύο! Κάθε έξοδος απο το αυτοκίνητο για καθαρισμό των υαλοκαθαριστήρων είναι επώδυνη!
Το ταξίδι τελικά ολοκληρώθηκε στις 23:00 σε κάτι λιγότερο από 14 ώρες και η κούραση φαινόταν στα πρόσωπα όλων. Ευτυχώς το Βουκουρέστι δεν ήταν ακόμη καλυμμένο με πολλά χιόνια.
————————————————————————————–
Την επόμενη
ένας όμορφος ζεστός χώρος του μικρού ξενοδοχείου Rembrandt μας φιλοξενεί για το πρωινό!
το χιόνι που έχει πέσει το βράδυ φτάνει τα 50 εκατοστά και μας φαίνεται σαν ψέμα, παρ’ολα αυτά όμορφο..
μετά από μισή ώρα δουλειάς καταφέραμε να ξεθάψουμε τα αυτοκίνητα… και ένα τηλεφώνημα απο τον Ionut μας εμημερώνει ότι θα ξεκινήσουμε για την Transilvania. “Οι δρόμοι είναι καθαροί;”, ρωτάμε!, “δεν χρειαζόμαστε δρόμους Μike”, λέει.
το Βουκουρέστι ζωντανό παρά το χιόνι. Η ζωή συνεχίζεται κανονικά.
….που το είχα βάλει; που το είχα βάλει;…
Μπαίνoντας στην Transilvania
μας υποδέχεται ο ουρανός με απίστευτα χρώματα
το απόγευμα φτάνουμε στο Malancrav και βλέπουμε το σπίτι που θας φιλοξενεί τις επόμενες μέρες
Η Natalia και η σόμπα του σπιτιού….
χειρόγραφα βιβλία κοσμούν την ιδιωτική βιβλιοθήκη του ξενώνα
το κεντρικό σαλόνι…
το πρωινό….
πάντα υπάρχει κάτι να ασχοληθείς σε ένα Land Rover…
o Patrick με το πολύ καλοφτιαγμένο Defender…
o Ιvan…..
o Αdrian σε μιά άσκηση θάρρους….
Βραδινό alla Carpat με κεριά….
7:30 το πρωί και η θερμοκρασία στούς -17……
ζωγραφιά του Αγίου Γεωργίου…
ο Βοgdan με το Cruiser 90….
Q phone….( ρε σύ τί κόλημα είν’αυτό)
Στην πόλη του δράκουλα Vlad, Sighisoara για καφέ..
Επιστροφή στο Βουκουρέστι και τηλ σε παλιόφιλο για φαγητό στο καταπληκτικό εστιατόριο Caru cu Bere.
Φίλε Σωκράτη έκανες φοβερή κίνηση, σε ζηλέυω!
ο σερβιτόρος δεξιά μας αποκάλυψε την ελληνική του καταγωγή. Σήμερα λέγεται Ghiza αλλά μας είπε ότι ο παππούς λεγόταν Ghizopolis Ioannidis. Αλήθεια η ψέματα;
το ελληνικό στοιχείο έχει αφήσει ίχνη παντού στην Ρουμανία…οδός Σταυροπόλεος
Το μνημείο της επανάστασης των φοιτητών το ’89 που είχε ώς αποτέλεσμα την πτώση του τότε καθεστώτος
Σωκράτη καλά να περνάς
Thank you Romania.
