Μια όαση θετικής σκέψης και ρεαλισμού, στην έρημο του λαϊκισμού και της πλήρους απουσίας δημιουργικού momentum.
Αξίζει να το δούμε – γνωρίζετε ότι κάτι τέτοιο δεν το λέω καθόλου συχνά.
Mike Miskis
Μια όαση θετικής σκέψης και ρεαλισμού, στην έρημο του λαϊκισμού και της πλήρους απουσίας δημιουργικού momentum.
Αξίζει να το δούμε – γνωρίζετε ότι κάτι τέτοιο δεν το λέω καθόλου συχνά.
Mike Miskis
Πολύ ενδιαφέρουσα προσέγγιση, με πολλές αλήθειες. Συγχρόνως όμως, τη βρίσκω αρκετά συναισθηματική και ρομαντική.
Είναι γεγονός ότι τη μεγαλύτερη ζημιά για την εικόνα μας την κάνουμε εμείς οι ίδιοι. Δεν μας φταίει κανένας ξένος γι’ αυτό.
Το διακύβευμα για μένα όμως δεν είναι το πώς θα καμουφλάρουμε τα χάλια μας, για να πλασάρουμε στο εξωτερικό τον πλούτο που όντως έχουμε σε πολλά επίπεδα ως έθνος, αλλά το πώς θα καταφέρουμε να δώσουμε στο εξωτερικό (αλλά και στους εαυτούς μας τους ίδιους) ένα καλύτερο προϊόν.
Η Apple, μπορεί το 1997 να ήταν στα πρόθυρα της χρεωκοπίας, αλλά το ότι έφτασε 14 χρόνια μετά να είναι η Νο1 εταιρεία στον κόσμο, δεν το οφείλει (μόνο) σε μία εξαιρετική διαφήμιση, αλλά στο ότι κατασκεύασε καταπληκτικά προϊόντα.
Το ερώτημα λοιπόν είναι αν μπορούμε και εμείς να “γίνουμε” καλύτερο προϊόν. Για να το καταφέρουμε αυτό, θα πρέπει κατ’ αρχάς να εμπνεύσουμε ο ένας τον άλλο (γιατί αν περιμένουμε από τους πολιτικούς χαθήκαμε), ώστε να γίνουμε καλύτεροι σε όλα τα επίπεδα, κάνοντας ο καθένας από μας την προσωπική του υπέρβαση, προκειμένου να απαλλαγούμε από αρρωστημένες συνήθειες και νοοτροπίες του παρελθόντος.
Είμαστε όμως ικανοί για κάτι τέτοιο; Ποιός από μας είναι διατεθειμένος, ιδιαίτερα στην παρούσα συγκυρία, να θυσιάσει έστω κάτι ελάχιστο από το προσωπικό του όφελος υπέρ του γενικού συμφέροντος; Ποιός είναι αυτός που μπορεί να κλέψει την εφορία και δεν θα το κάνει; Ποιος είναι αυτός που δεν θα χτίσει αυθαίρετο, όταν ξέρει ότι θα το “τακτοποιήσει”; Ποιός είναι αυτός που θα σεβαστεί το νόμο, όταν δεν τον σέβεται ο ίδιος ο νόμος;
Και ποιά είναι η συγγένεια της δημοκρατίας, ως έννοιας που γεννήθηκε κάποτε σ’ αυτόν τον τόπο, με το σημερινό έκτρωμα της πολιτικής;
Συγγνώμη Μιχάλη, αλλά όσο δίκια και αν έχει ο κ. Οικονομίδης στην ομιλία του, εγώ δεν βλέπω κάποιον λόγο για τον οποίο να μπορώ να είμαι αισιόδοξος για την πορεία της χώρας μου, ακόμα και αν καταφέρουμε να κρύψουμε τη σαπίλα και να “πουλήσουμε” εξαιρετικά την ιδέα της Ελλάδας προς τα έξω.
Δηλαδή, αλήθεια πιστεύεις ότι το γεγονός πως τρέχεις να αγοράσεις καταχαρούμενος οτιδήποτε iPhone, iPad, iBla κλπ, έχει να κάνει με την ποιότητα τους ως προϊόντα και όχι με το Branding της Apple ?? 🙂 🙂 🙂
Σοβαρά τώρα,
Παρέλειψα να γράψω (το θεώρησα αυτονόητο, εσφαλμένα, λόγω της δικής μου επαγγελματικής εμπειρίας) ότι το αντικείμενο τόσο του συνεδρίου, όσο και της ομιλίας του κ.Οικονομίδη δεν ήταν “Η σαπίλα της Ελλάδας”, ούτε “Πως θα κάνουμε την Ελλάδα καλύτερη”.
Γι’αυτά μιλάνε άλλοι. Όλοι οι υπόλοιποι μάλλον. Και μιλάνε πολύ, πράττοντας λίγα ή τίποτα.
Το αντικείμενο του συνεδρίου της εεδε ήταν σε ελεύθερη μετάφραση: “Πως θα δώσουμε στην εικόνα της Ελλάδας μια καινούργια δυναμική”.
Μεταφορικά, αν τα αυτοκίνητα της Toyota ή της Jeep κλπ… χαλάνε και δεν είναι αξιόπιστα, αυτό δεν είναι δουλειά του τμήματος Marketing αλλά του τμήματος Engineering της εταιρείας. Και το συνέδριο Rebranding Greece ασχολήθηκε με το Marketing και όχι με το Engineering της…. Ελλάδας.
Βλέποντας λοιπόν τις προσεγγίσεις των ομιλητών υπό το πρίσμα της επαγγελματικής τους ιδιότητας (λόγω της οποίας εξάλλου κλήθηκαν να ομιλήσουν) σε διαβεβαιώ ότι δεν υπάρχει ίχνος περιττού συναισθηματισμού και ρομαντισμού στο περιεχόμενο τους. Υπάρχει η καθαρά επαγγελματική άποψη τους για αυτό το οποίο κλήθηκαν να αναλύσουν.
Σε όλα όσα γράφεις για τις αρρωστημένες συνήθειες και νοοτροπίες κλπ κλπ, συμφωνώ απόλυτα.
Απλά είπα να δούμε και μια άλλη πλευρά του θέματος “Ελλάδα” , την οποία βρήκα ενδιαφέρουσα.
Εσύ αλήθεια Mike πιστεύεις ότι η επιτυχία της Apple βασίζεται μόνο στο εξαιρετικό branding; Με όση χαρά και αν πήγαινες να αγοράσεις το νέο iPhone, iPad κλπ, παρασυρμένος από τη διαφήμιση, αν ήταν μάπα το καρπούζι απλώς δεν θα ξαναπήγαινες. Κατά τη γνώμη μου έχει να κάνει κυρίως με τα εξαιρετικά προϊόντα (όταν κάποτε θα υποκύψεις και θα αγοράσεις κάποιο, θα με καταλάβεις), βοηθούντως φυσικά του εξαιρετικού marketing.
Πάντως, για μένα που είμαι άσχετος (δηλαδή μη ειδικός) με το όλο θέμα, θεωρώ ότι όσο καλό τμήμα marketing και αν έχεις, το οποίο θα σε βοηθήσει να προσελκύσεις πελάτες, αν το τμήμα engineering δεν συμβαδίζει, δηλαδή αν το προϊόν είναι μάπα, δεν κάνεις τίποτα.
Δηλαδή, τι να το κάνεις π.χ. να καταφέρεις να προσελκύσεις χιλιάδες νέους τουρίστες στη χώρα, όταν θα έρθουν να βρουν τον Παρθενώνα κλειστό λόγω απεργίας, την παραλία τίγκα στο σκουπίδι, τον ταξιτζή και τον ξενοδόχο να τους κατακλέβουν και άλλα τέτοια ωραία (τυχαία) παραδείγματα.
Γιάννη, γράφεις :”Εσύ αλήθεια Mike πιστεύεις ότι η επιτυχία της Apple βασίζεται μόνο στο εξαιρετικό branding;”
—> Ούτε πιστεύω, ούτε έγραψα κάτι τέτοιο.
Επίσης γράφεις: “Με όση χαρά και αν πήγαινες να αγοράσεις το νέο iPhone, iPad κλπ, παρασυρμένος από τη διαφήμιση, αν ήταν μάπα το καρπούζι απλώς δεν θα ξαναπήγαινες.”
—> Το είπες μόνος σου. To branding δίνει στο προϊόν την ευκαιρία να δείξει την ποιότητα του engineering που διαθέτει.
Στη συνέχεια γράφεις: “…θεωρώ ότι όσο καλό τμήμα marketing και αν έχεις, το οποίο θα σε βοηθήσει να προσελκύσεις πελάτες, αν το τμήμα engineering δεν συμβαδίζει, δηλαδή αν το προϊόν είναι μάπα, δεν κάνεις τίποτα.”
—> Έτσι ακριβώς. Η λέξη-κλειδί είναι το “συμβαδίζει”. Όσα brands έχουν marketing που ΣΥΜΒΑΔΙΖΕΙ με το engineering, γράφουν ιστορία.
Λέγοντας “brands” εννοώ προϊόντα, υπηρεσίες, κράτη, θρησκείες, ιδεολογίες,, γιατρούς, δικηγόρους, οδηγούς αγώνων, ποδοσφαιριστές, μάγειρες, όμορφες γυναίκες, πολιτικούς, ηθοποιούς, ηλ.υπολογιστές, αυτοκίνητα, ταξιδιωτικούς προορισμούς…κλπ…κλπ
Με αυτό φτάνουμε στο τελευταίο σχόλιο:
Γράφεις: “Δηλαδή, τι να το κάνεις π.χ. να καταφέρεις να προσελκύσεις χιλιάδες νέους τουρίστες στη χώρα, όταν θα έρθουν να βρουν τον Παρθενώνα κλειστό λόγω απεργίας, την παραλία τίγκα στο σκουπίδι, τον ταξιτζή και τον ξενοδόχο να τους κατακλέβουν και άλλα τέτοια ωραία (τυχαία) παραδείγματα.”
—> Αν σου απαντούσα “δηλαδή, τι να τον κάνεις τον Παρθενώνα ανοικτό, τις παραλίες καθαρές, τους ταξιτζήδες και τους ξενοδόχους έντιμους και σωστούς, αν δεν έχεις προσελκύσει χιλιάδες νέους τουρίστες στη χώρα?”, θα ήμουν το ίδιο λάθος, από την αντίθετη πλευρά.
Είπαμε, πρέπει να ΣΥΜΒΑΔΙΖΟΥΝ. Το marketing και το engineering. Η Μορφή και η Δομή, όπως έλεγαν και αυτοί που ζούσαν στην Ελλάδα πριν 2497 χρόνια.
Η πρόοδος πιστεύω ότι έρχεται μόνο με δουλειά. Μέσα στα μυαλά μας, στις εταιρείες, στα πανεπιστήμια, παντού. Σ’αυτό είμαι σίγουρος ότι συμφωνούμε.
Είμαι 24 χρόνια ελεύθερος επαγγελματίας, για να μην πω την λέξη επιχειρηματίας.
Όλα αυτά τα χρόνια δεν έχω ίχνος δυσμενών στοιχείων και συγχρόνως έχω ακίνητη περιουσία. Επίσης ενήμερος, όλα αυτά τα χρόνια, σε εφορίες τεβε ικα και όλα τα σκ@τ@ μαζί, μηδενικές υποχρεώσεις . Όταν βγήκε το περιβόητο ΤΕΜΠΜΕ πήγα και εγώ στην τράπεζα να το πάρω μια που δικαιούμουν γύρω στις 200.000 ευρώ. Η απάντηση του διευθυντή της τράπεζας ήταν ότι δεν το δικαιούμουν γιατί όπως είπε ήμουν λίγο κάτω από τις προϋποθέσεις. Αυτό το λίγο κάτω ήταν το ότι δεν ΛΑΔΩΣΑ !!!!!!!! Τόσα χρόνια την έννοια του κράτους και όποιων άλλων μορφών που έχουν σχέση με το επάγγελμα μου τους γνωρίζω μόνο ως αναφορά στο τι πρέπει να τους ΔΩΣΩ ποτέ μα ποτέ δεν μου έδωσαν κάτι. Βγαίνουν επιδοτούμενα προγράμματα από την ΕΕ και τα παίρνουν όσοι έχουν γλείψιμο η όσοι ΛΑΔΩΝΟΥΝ !!!!!
Έχω φάει του κόσμου τα φέσια από τους πελάτες και πάω στο δικαστήριο να βρω το δίκιο μου, πληρώνω ένα σκασμό δικαστικά έξοδα και ΕΥΤΥΧΩΣ το δικαστήριο με δικαιώνει ρίχνοντας φυλακή με εξαγορά στον οφειλέτη και τα οποία χρήματα εξαγοράς της φυλακής τα παίρνει το κράτος που ήδη έχει πληρωθεί από τα δικαστικά έξοδα και εγώ παίρνω τα @ΡΧΙΔΙ@ ΜΟΥ .
Η πρώτη δύναμη αυτή την στιγμή παγκοσμίως ΚΙΝΑ επιδοτεί τους πολίτες της την ώρα που εμείς η κομματόσκυλα πρέπει να είμαστε η να λαδώσουμε ακόμη και για να κλ@σουμε .
Όσο λοιπόν καταφέρνουμε εμείς οι ίδιοι να αφήνουμε να μας κυβερνούν εδώ και 50 χρόνια τα ίδια σκ@τ@ που με τον τρόπο μας τους λέμε εσάς θέλουμε δεν πρόκειται να αλλάξει τίποτε .
Όσο είμαστε με το φακελάκι στο χέρι για να πάρουμε αυτό που δικαιούμαστε .
Όσο υπάρχει αυτή η ατιμωρησία της κεφαλής που έχουν καταλύσει την Δημοκρατία .
Όσο μ@λ@κιζόμαστε γράφοντας τις π@π@ριες μας στον υπολογιστή .
Όσο αντιδρούμε από το τηλέφωνο και τον καναπέ μας .
ΔΕΝ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΝΑ ΑΛΛΑΞΕΙ ΚΑΤΙ ΠΡΟΣ ΤΟ ΚΑΛΥΤΕΡΟ !!!!!!!!!
Με τι σκ@τ@ λοιπόν θα προβάλω σωστά το προϊόν μου !!!!!!!!!!!
Με ποιες προϋπόθεσεις !!!!!!!
Ανδρέα, συγγνώμη για το edit, ήταν απαραίτητο για να μη βρίσκουν τα μπινελίκι@ οι διάφορες μηχανές αναζήτησης.
Επίσης θα ήθελα να σε παρακαλέσω να διορθώσεις το σημείο που λες ότι είσαι μόνο 24 χρόνια επαγγελματίας. Όλοι ξέρουμε ότι είσαι τουλάχιστον τα τριπλάσια 🙂
Είναι περιττό να προσθέσω πως τα όσα περιγράφεις, όλοι τα ζούμε, όσα χρόνια δουλεύουμε.
Άσχετα με την ορθότητα των παρατηρήσεων σου, αυτό που μου κάνει εντύπωση είναι πως γίνεται 10.000.000 Έλληνες όπου βρεθούμε και όπου σταθούμε να σιχτιρίζουμε τη διαφθορά, τα λαμόγια, τους ασυνείδητους, όσους λαδώνονται, όσους δεν κανουν σωστά τη δουλειά τους, όσους κάνουν επανάσταση από τον καναπέ κ.λ.π.
Μου θυμίζει το ανέκδοτο που όλοι στο καφενείο καμάρωναν που ξενογ@μ@νε και τελικά ο ένας γ@μούσε τη γυναίκα του άλλου. Ίσως τελικά να δουλευόμαστε και λίγο μεταξύ μας.
Μιχάλη είμαι από τους ανθρώπους που πάνω από όλα κοιτάζω την όποια δική μου καμπούρα . Ο καθένας από εμάς λέει την άποψη του άσχετα κατά πόσο είναι αντικειμενική . Η πορεία μου στα 75 χρόνια (ευτυχώς που με διόρθωσες γιατί αν τα βάλω σε οχτάωρα τόσα είναι ) με πολύ αυστηρή αυτοκριτική δεν ανήκει στα 10.000.000 που πολλοί από αυτούς εκμεταλλεύονται το διεφθαρμένο σύστημα της μίζας της κομματικής πελατείας και της γενικότερης διαφθοράς και από την άλλη σιχτιρίζουν το σύστημα . Είναι τελείως ατυχής η σύγκριση ΑΥΤΩΝ με εμένα . Σε αυτό που μοιάζουμε όπως το έχω ήδη πει σε μεταξύ μας συζητήσεις είναι οι φωνή της αγανάκτησης που εκφράζουμε μέσα από την ασφάλεια του καναπέ .
Άλλωστε μεταξύ μας αν μη τι άλλο γνωρίζουμε το τι καπνό φουμάρουμε δεν χρειάζονται συστάσεις την πορεία μου την ξέρεις πολύ καλά εσύ προσωπικά .
ΥΓ. Όχι δεν θύμωσα με την ΑΤΥΧΗ ΣΟΥ σύγκριση άλλωστε είναι σημείο των καιρών !!!
Ανδρέα, σε ευχαριστώ πολύ που δεν θύμωσες.
Να ευχαριστείς την μεγαλοψυχία μου !!!!!!
Κρίμα ειναι είσαι καλό παιδί όταν κοιμάσαι .
Είμαι πράγματι ένας άγγελος, το παραδέχομαι.
http://youtu.be/XfqlM3XSo0I
Κεφαλαιώδους σημασίας, το γεγονός ότι η διάλεξη αυτή ήταν από συγκεκριμένους ομιλητές προς συγκεκριμένο κοινό. Δεν απευθυνόταν σε όλους τους Έλληνες και δεν επεδίωκε να λύσει όλα τα προβλήματα της Ελλάδας. Μόνο το επικοινωνιακό. Σε αυτό ειδικεύεται ο κ. Οικονομίδης και αυτό αναλύει. Και μπράβο του, γιατί το βρήκα πολύ μάγκα. Νομίζω ότι είναι ο “έκαστος στο είδος του και ο Οικονομίδης στην Επικοινωνία”.
Γενικεύοντας όμως και ξεφεύγοντας από τον τομέα της επικοινωνίας, θα συμφωνήσω με την απαισιοδοξία του Γιάννη. Η Ελλάδα είναι χαμένη. Όχι λόγω της παρούσας κατάστασης. Αυτή όπως είπε και ο Οικονομίδης, είναι μία στιγμή μέσα στο σύνολο του χρόνου. Διαφωνώ όμως ότι θα κοιτάμε πίσω και θα γελάμε. Νομίζω ότι θα κοιτάμε πίσω και θα δακρύζουμε, ή θα αλλάζουμε θέμα για να ξεφύγουμε από τη στενοχώρια της ανάμνησης.
Κατά τη δική μου ταπεινή άποψη, η Ελλάδα έχασε το τρένο, λόγω της Παιδείας. Μάλλον λόγω της ανυπαρξίας της Παιδείας. Και αυτό είναι κάτι που απαιτεί δεκαετίες για να αλλάξει. Τη χαρτονένια ταμπέλα “Nice room to rent” πως θα την αλλάξεις μέσα στο κεφάλι αυτού που την έφτιαξε και έκρινε ότι είναι αντάξια του προϊόντος που θα πουλήσει; Ή μήπως είναι όντως αντάξια και του προϊόντος;
Αυτό απαιτεί καλλιέργεια η οποία χτίζεται από την πρώτη στιγμή που γεννιέται ένας άνθρωπος. Δεν αγοράζεται αργότερα, ούτε γίνεται ενδοφλέβια.
Όταν η παιδεία του Νεοέλληνα βασίζεται στην αρπαχτή, τη μπάζα, τη μούρη, την ψευτιά, όχι γιατί αυτός τα σκέφτηκε, αλλά επειδή αυτά βλέπει από την ώρα που γεννήθηκε είτε στην οικογένειά του, είτε στην κοινωνική και πολιτική ζωή της χώρας, είτε και στα δύο, πως μπορούμε να περιμένουμε ότι η λύση θα δωθεί αν ορθοποδήσουμε οικονομικά; Αυτό είναι μόνο ένα μικρό κομμάτι της λύσης. Το μεγάλο είναι η Παιδεία. Χωρίς Παιδεία δεν έχεις ούτε Engineering, ούτε Marketing. Και αυτή είναι η Ελλάδα εδώ και πολλά χρόνια. Ένας τόπος, ένα σκηνικό απαράμιλλης ομορφιάς και ποικιλίας, κατοικημένος από τυχοδιώκτες, που όντας άσχετοι με τα πάντα, προσπαθούν να πουλήσουν υπηρεσίες. (Προϊόν; Όχι. Δεν υπάρχουν οι γνώσεις για προϊόν, γιατί άραγε;). Με το γνωστό αποτέλεσμα. Κατά τη γνώμη μου πάντα.
Υ.Γ.: Μέσα στους όρους Παιδεία και Καλλιέργεια συμπεριλαμβάνω τις έννοιες Ηθική, Σεβασμός και Αρχές.
Ένα reset στο site “έφαγε” το τελευταίο σχόλιο του Πάνου. Ελπίζω να βρει το χρόνο να το ξαναγράψει.
(με την ευκαιρία, ο Πάνος μας ετοιμάζει μια έκπληξη αλλά δεν με αφήνει να πω περισσότερα)
Το σχόλιο του Νίκου, εύστοχο όπως συνήθως.
Άλλο το προϊόν και άλλο η μάρκα (brand). Από τα λίγα που ξέρω για την επικοινωνία/διαφήμιση, το μάρκετιγκ βοηθάει με τα εργαλεία του τις μάρκες, όμως δεν τις κάνει μεγάλες. Πελάτες που δούλεψα μαζί τους αντέγραφαν βλακωδώς την επικοινωνιακή ή διαφημιστική προσέγγιση μεγάλων ανταγωνιστικών μαρκών χωρίς να “βλέπουν” πίσω από αυτή, δηλαδή γιατί πραγματικά είναι μεγάλη η μάρκα. Ένας άνθρωπος, ένας ξεχωριστός άνθρωπος φτάνει για να απογειωθεί μία μάρκα, με την προϋπόθεση πάντα, ότι έχει και το πλεονέκτημα της ξεχωριστής αξίας. Και η Ελλάδα έχει και θα συμφωνίσω με τον Μιχάλη και σ’ αυτά που έλεγε ο Οικονομίδης. Κάνουμε όλοι την παραδοχή ότι σαν προϊόν είμαστε σκ@τ@. Γιατί πιστεύουν κάποιοι ότι θα αλλάξουμε? Όχι, δεν θέλουμε, ας τελειώνουμε μ’ αυτό. Ας επικεντρωθούμε όμως στη μάρκα και αν τα καταφέρουμε, τότε μπορεί να φτειξει και το προϊόν.
Αυτή είναι η νέα καμπάνια για την Ελλάδα. Κριτικές αργότερα.
http://www.youtube.com/watch?v=zHdq_HR3Km8&feature=player_embedded#!
Προς Μike & Γιάννη, θα σας παραπεμψω στην εισαγωγή της ομιλίας του Οικονομίδη που λέει: “Is it rebranding Greece or rebranding Greeks?”
Στην ένvοια του “rebranding” εσωκλείεται και το Mktg και το Engineering. Άρα Γιάννη δεν μιλάει σίγουρα ρομαντικά και πίστεψέ με αυτοί οι άνθρωποι είναι αυστηρά προσανατολισμένοι όχι απλά στην εντύπωση αλλά στην παρακίνηση. Η εικόνα μας δεν είναι κάτι σταθερό και δεν δημιουργείται απο τις διαφημίσεις μόνο αλλά ανατροφοδοτείται διαρκώς απο την συμπεριφορά μας που είναι μια έννοια δυναμική.
Επίσης θα σας θυμίσω ότι η διαδικασία που ακολουθείται στο λανσάρισμα ενός προιόντος η μιας υπηρεσίας δεν είναι
1. τι έχω?(προιόν) 2. Πώς θα το πουλήσω (Mktg)
αλλά
1. Τι ανάγκη υπάρχει? 2.Τι έχω και πως μπορώ να το προσαρμόσω στις ανάγκες?, 3. Πώς θα το πουλήσω? 4.Τι εντυπώσεις εισπράττω απο την χρήση του? 5. Πως μπορώ να το βελτιώσω?
8) Είναι καλό να διαπιστώνεις ότι, όσος καιρός κι’αν περάσει, θα καταλάβαινες ποιός από τους φίλους σου έγραψε το κάθε σχόλιο ακόμα κι’αν δεν υπήρχε το όνομα του από κάτω.
Καλημέρα σε όλους!!!
Θα ήθελα να συμπληρώσω κάτι στις διαδικασίες που περιγράφει ο Μουρ.
Αυτό που περιγράφεις στην πρώτη διαδικασία είναι αυτό που θα έπρεπε να ισχύει.
Αυτό που περιγράφεις στη δεύτερη διαδικασία νομίζω ότι είναι δυστυχώς σπάνιο. Και αυτό γιατί απαιτεί τιμιότητα, η οποία δεν αποδίδει τα μέγιστα κέρδη.
Θα συμπληρώσω λοιπόν την τρίτη διαδικασία:
Κατά την άποψή μου, η αρρωστημένη και βασισμένη στην πλεονεξία και τη δίψα για κέρδη πολιτική, ιδιαίτερα των μεγάλων και πολυεθνικών εταιρειών, βασίζεται καθαρά και μόνο στη δημιουργία μίας εικονικής ανάγκης για ένα προϊόν το οποίο έχουν μελετήσει ότι κοστίζει ελάχιστα (κόστος κατασκευής/παραγωγής) και μπορεί να πουληθεί με τεράστιο (αναλογικά προς το κόστος του) περιθώριο κέρδους.
Σε απλά ελληνικά αυτό ονομάζεται “Φύκια για μεταξωτές κορδέλες”.
Αν π.χ. είμαστε η “Χέσε Ψηλά και Αγνάντευε Inc” πολυεθνική, το τμήμα έρευνας και εξέλιξης μας λέει ότι κανείς δε διαθέτει αυτή τη στιγμή στην αγορά φύκια, τα οποία όμως η θάλασσα απλόχερα και ΔΩΡΕΑΝ, ξεβράζει στις διάφορες κυματοδαρμένες παραλίες. Αν λοιπόν τα βουτήξουμε στο τάδε χημικό απόβλητο κάποιας άλλης βιομηχανίας του ομίλου (δωρεάν λοιπόν και αυτό), τα φύκια παίρνουν ένα χρυσωπό χρώμα. Δε μένει λοιπόν, παρά να πείσουμε τους πιθήκους (καταναλωτικό κοινό) ότι το να κρεμάσεις από τα κουρτινόξυλά σου χρυσές κορδέλες από φυσικό φύκι, εκτός από ευεργετική ατμόσφαιρα (λόγω της εξάτμισης του θαλασσινού νερού και άλλες παπαρολογίες), ενισχύει σημαντικά το Φενγκ Σούι του χώρου κατοικίας και σύμφωνα με έγκυρη (πληρωμένη/στημένη) επιστημονική έρευνα, τα φύκια αυτά καταπολεμούν προβλήματα αϋπνίας, δυσκοιλιότητας και πλατυποδίας.
Σιγά το δύσκολο… Εδώ ακόμα πάνε και ψηφίζουν το Γιωργάκη, τον Αντωνάκη και τα υπόλοιπα απόβλητα, την απάτη με τα φύκια δε θα “φάνε”; Ο όχλος άλλωστε είναι παγκόσμιο και όχι μόνο ελληνικό “προνόμιο”. Το Μπους τζούνιορ π.χ. δεν τον ψήφισαν Έλληνες…
Mike, συμφωνώ απόλυτα με το σχόλιό σου…