Σίγουρα δεν είχα δίπλωμα, ήμουν κάτω από 18. Θυμάμαι την παλιά Mercedes με τρεις φίλους σε ένα φεγγαρόλουστο road trip. Και μια κασέτα να παίζει το Suzanne, το Famous Blue Raincoat, το Hallelujah.
Μετά θυμάμαι το διαμέρισμα στη Θεσσαλονίκη. Την Β. που έμενε κοντά στη Ροτόντα, την I. που έμενε στη Σοφούλη και την Α. που με περίμενε στην Αθήνα. Και το I’m Your Man, το Tower Of Song, το There Ain’t No Cure for Love να ντύνουν ξενύχτια και καφέδες, ψέματα κι’ αγκαλιές.
Ήταν παρών σε πολλές στιγμές. Λες κι’ ήταν φίλος μου.
Φοβερός τύπος..
