Εισαγωγή
Είχα στο πρόσφατο παρελθόν την ευκαιρία να ταξιδέψω για μια βδομάδα στη Γεωργία. Αξίζει να σας κάνω μια σύντομη παρουσίαση. Βρίσκεται στην περιοχή του Καυκάσου και συνορεύει βόρεια με την Ρωσία (κατά μήκος της Οροσειράς του Καυκάσου που αποτελεί και το φυσικό σύνορο) και νότια με τη Τουρκία, την Αρμενία και το Αζερμπαϊτζάν. Δυτικά βρέχεται από τη Μαύρη Θάλασσα. Η έκτασή της είναι περίπου η μισή της Ελλάδας και ο πληθυσμός, που κατά 85% είναι Χριστιανοί Ορθόδοξοι, είναι 5,5 εκατομμύρια.
Η Γεωργία κατοικείται συνεχώς από τη Λίθινη εποχή. Τα πρώτα γνωστά βασίλεια στο έδαφος της σημερινής Γεωργίας είναι η Κοχλίδα (γνωστή από την Αργοναυτική εκστρατεία) και η Ιβηρία. Η ιστορία της όπως φαντάζεστε πολυτάραχη (Πέρσες, Άραβες, Οθωμανοί, Μογγόλοι, Ρώσοι, Μπολσεβίκοι και πάλι Ρώσοι) με σημαντικά γεγονότα που έρχονται μέχρι τις μέρες μας με την κρίση του 1990 και του 2008 επί των διαφιλονικούμενων εδαφών της Αμπχαζίας και της Νότιας Οσετίας αντίστοιχα. Οι δύο περιοχές που ανοίκουν ακόμα τυπικά στην Γεωργία επιχειρούν κατά καιρούς τον τελευταίο αιώνα να ανεξαρτητοποιηθούν με τα γνωστά αποτελέσματα. Πόλεμοι, εθνοκαθάρσεις, ακρότητες, πρόσφυγες, πόνος και θάνατος κάτω πάντα από το άγρυπνο βλέμμα και την επιλεκτική καθοδήγηση και παρότρυνση από τις μεγάλες σύγχρονες δυνάμεις Ρωσία και ΗΠΑ.
Η Γεωργία είναι μια πανέμορφη χώρα. Έχει στοιχεία από Βουλγαρία, Ρουμανία και Ελλάδα ταυτόχρονα. Ο Καύκασος είναι πραγματικά επιβλητικός. Υπέροχη φύση με καταπράσινες κοιλάδες και μεγάλα ποτάμια με μικρές, γλυκές πόλεις στις όχθες τους και με διάσπαρτους μυστηριώδεις μεσαιωνικούς πύργους, κάστρα και επιβλητικές εκκλησίες σε μοναδικές τοποθεσίες.
Η μεγάλη έκπληξη όμως είναι οι Γεωργιανοί που με το ταμπεραμέντο τους θυμίζουν περισσότερο Μεσόγειους. Ο Τζον Στάϊνμπεκ μετά από ένα ταξίδι του στη Γεωργία μαζί με τον Ρόμπερτ Κάπα, λίγο πριν τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο, είχε γράψει ενθουσιασμένος ότι κόντεψε να πεθάνει από το χορό, το τραγούδι, το φαγητό και το ποτό. Η οριστική επιβεβαίωση ήρθε λίγες μέρες αργότερα όταν η φασαρία που συνάντησα στα εστιατόρια της Τιφλίδας μπορώ να πω ότι κάλλιστα συγκρίνεται με τη καλύτερη φασαρία που μπορούμε να κάνουμε εμείς στην Ελλάδα 🙂 . Εντυπωσιακή είναι επίσης η θρησκευτικότητα των Γεωργιανών. Δεν θυμάμαι να έχω δει ποτέ τους άντρες στα καφενεία να σηκώνονται για να κάνουν το σταυρό τους όταν χτυπάει καμπάνα ή όλες τις γυναίκες στις κατάμεστες εκκλησίες με μαντήλι στο κεφάλι.
Άλλη μεγάλη έκπληξη που αξίζει ειδική μνεία. Τα Γεωργιανά κρασιά. Υπέροχα!
Χάρτες της Γεωργίας (Ο δεύτερος είναι στα Γεωργιανά για να πάρετε μια εικόνα του ιδιαίτερου αλφαβήτου):
Επόμενη σελίδα: Mtskheta (მცხეთა)
(Το άρθρο είναι χωρισμένο σε 7 μέρη/σελίδες για ευκολότερη ανάγνωση. Χρησιμοποιήστε το λινκ ακριβώς από πάνω για να δείτε την επόμενη σελίδα ή το ευρετήριο που ακολουθεί)
Ευρετήριο άρθρου:
Φιλαράκι μας έστειλες!!!!!! Για να το ευχαριστηθούμε χρειάζεται καφεδάκι και smart TV!!!! Anyway, θα το δω από τον υπολογιστή και θα το απολαύσω!!!!!!!!!
Φανταστικές φωτό, πολύ κατανυκτικές!!! Δεν υπάρχει like για να πατήσω………
Σ’ ευχαριστώ βρε Γιώργο :). Το είχα στα πρόχειρα πολύ καιρό. Θέλει και κάποια συμπληρώματα στη “Τυφλίδα” και στον “Επίλογο” αλλά ξέχασα τι ήθελα να γράψω οπότε το έβαλα έτσι :).
Είναι ΠΟΛΥ ωραία τα post…
Μπράβο για το ταξίδι.
Μπράβο για το άρθρο.
Μπράβο για τις φωτογραφίες και τα σχόλια τους.
Θα πω το τελείως τετριμμένο ότι μας ταξίδεψες με το άρθρο σου αυτό… αλλα ακριβώς αυτό έγινε. Εκτός του ότι μου έχε λείψει τόσο πολύ να κάνω ένα ταξίδι, μου είχε λείψει και να διαβάσω ένα ωραίο άρθρο με ωραίες φωτογραφίες για ένα ωραίο μέρος.
Φιλαράκι σε ευχαριστούμε και εύχομαι πάντα τέτοια!
Χρόνια πολλά και καλά σε όλους και καλή χρονιά να έχουμε.
ΥΓ επιτέλους γύρισα γραφείο και βρήκα χρόνο να το απολαύσω…!!!
ΥΓ2 Σχετικά με την τελευταία σου φώτο.. εύχομαι απλά “παντού”.
Jakob σ’ ευχαριστώ! Χρόνια Πολλά!