Georgian Military Highway (საქართველოს სამხედრო გზა)
Ο ιστορικός αυτός δρόμος, που διασχίζει τον Καύκασο, υπάρχει από την αρχαιότητα (αναφέρεται για πρώτη φορά από τον Στράβωνα στο έργο του Γεωγραφία) και ενώνει τη Γεωργία με τη Ρωσία.
Κατά το παρελθόν έχει παίξει καθοριστικό ρόλο στην ιστορία του Καυκάσου και της Γεωργίας αφού αποτελούσε τον κύριο κόμβο για το εμπόριο αλλά και για τις μετακινήσεις των στρατευμάτων στις πολεμικές επιχειρήσεις.
Είναι περίπου 210 χλμ. Ξεκινάει από τη Τιφλίδα και καταλήγει στη Ρώσικη πόλη Βλαντικαυκάζ. Γεωγραφικά είναι κάθετος από βορά προς νότο, ξεκινάει περνώντας από στενές κοιλάδες, ανεβαίνει παράλληλα με τα όρια της Νότιας Οσετίας και αφού περάσει από το ψηλότερο σημείο (Jarvi pass, 2450μ.) κατεβαίνει στα 1750μ. όπου βρίσκεται και το τελευταίο Γεωργιανό χωριό Kazbegi (Stepantsminda) μόλις 15 χλμ. πριν τα σύνορα με τη Ρωσία.
Ο δρόμος είναι στενός και κατά το μεγαλύτερό του κομμάτι ασφαλτοστρωμένος. Κοντά όμως στο Jarvi pass και μετά απ’ αυτό, λόγω προφανώς του υψομέτρου και των σκληρών καιρικών συνθηκών, μετατρέπεται σε κακό χωματόδρομο με τεράστιες λακκούβες, λάσπη, βαθιές ροδιές από τα φορτηγά και τοίχους από χιόνι δεξιά και αριστερά. Τα συνεργεία δίνουν πραγματική μάχη, με το χιόνι και τις κατολισθήσεις, για να κρατούν ανοιχτό το πέρασμα όλο το χρόνο και δεν τα καταφέρνουν μόνο 5 με 7 μέρες το χειμώνα. Σε σημεία που το χιόνι είναι αδύνατο να μετακινηθεί έχουν κατασκευαστεί τούνελ και τσιμεντένια σκέπαστρα που είναι συχνά αρκετά στενά, σκοτεινά με παγωμένους σταλακτίτες να κρέμονται από τις οροφές.
Η διάσχιση του δρόμου με το τοπικό “ΚΤΕΛ” (παλιό Ford Transit πίτα με 15 άτομα, βαλίτσες, κιβώτια, ψωμιά και αναψυκτικά και τον οδηγό να σταυροκοπιέται μετά από κάθε προσπέραση) παράγει πολύ αδρεναλίνη και η κατάληξη για διανυκτέρευση στο Kazbegi με ανακουφίζει.
Στο Kazbegi υπάρχει μόνο ένα ξενοδοχείο αλλά η πραγματική εμπειρία είναι η διαμονή μαζί με κάποια οικογένεια που προσφέρει γι’ αυτό το σκοπό κάποιο δωμάτιο στο σπίτι της. Εκεί συνειδητοποιείς ότι το μέρος είναι ακόμα κάπου εκεί πίσω στο χρόνο κάτι που εμένα προσωπικά με γοητεύει πολύ.
Πάνω από το ήσυχο ορεινό χωριό δεσπόζει η ομώνυμη κορφή του Καυκάσου Kazbeg (5050μ.). Ο χειμερινός τουρισμός έχει αρχίσει να αναπτύσσεται πρόσφατα και οι πρώτες προσπάθειες με ενοικιάσεις εξοπλισμού και διοργάνωση ορειβατικών εξορμήσεων έχουν κάνει την εμφάνισή τους. Για πιο χαλαρό περπάτημα το καλοκαίρι είναι η καταλληλότερη εποχή αφού ακόμα και στο τέλος της άνοιξης το κρύο είναι πολύ και οι χιονοπτώσεις έντονες.
Επόμενη σελίδα: Tbilisi (თბილისი)
Προηγούμενη σελίδα: Mtskheta (მცხეთა)
Ευρετήριο άρθρου:
Φιλαράκι μας έστειλες!!!!!! Για να το ευχαριστηθούμε χρειάζεται καφεδάκι και smart TV!!!! Anyway, θα το δω από τον υπολογιστή και θα το απολαύσω!!!!!!!!!
Φανταστικές φωτό, πολύ κατανυκτικές!!! Δεν υπάρχει like για να πατήσω………
Σ’ ευχαριστώ βρε Γιώργο :). Το είχα στα πρόχειρα πολύ καιρό. Θέλει και κάποια συμπληρώματα στη “Τυφλίδα” και στον “Επίλογο” αλλά ξέχασα τι ήθελα να γράψω οπότε το έβαλα έτσι :).
Είναι ΠΟΛΥ ωραία τα post…
Μπράβο για το ταξίδι.
Μπράβο για το άρθρο.
Μπράβο για τις φωτογραφίες και τα σχόλια τους.
Θα πω το τελείως τετριμμένο ότι μας ταξίδεψες με το άρθρο σου αυτό… αλλα ακριβώς αυτό έγινε. Εκτός του ότι μου έχε λείψει τόσο πολύ να κάνω ένα ταξίδι, μου είχε λείψει και να διαβάσω ένα ωραίο άρθρο με ωραίες φωτογραφίες για ένα ωραίο μέρος.
Φιλαράκι σε ευχαριστούμε και εύχομαι πάντα τέτοια!
Χρόνια πολλά και καλά σε όλους και καλή χρονιά να έχουμε.
ΥΓ επιτέλους γύρισα γραφείο και βρήκα χρόνο να το απολαύσω…!!!
ΥΓ2 Σχετικά με την τελευταία σου φώτο.. εύχομαι απλά “παντού”.
Jakob σ’ ευχαριστώ! Χρόνια Πολλά!